Godehardus van Hildesheim Godehardus van Hildesheim
Gemeente bij het nadenken op deze zondag vlak voor Valentijn zijn nu al twee aspecten benoemd…….liefde in de zin van genegenheid tussen mensen en verliefd zijn….. en liefde in de vorm van trouw en inzet voor elkaar. Maar liefde uit zich ook door je verantwoordelijk te weten voor wat je doet, door plichtsgetrouw te zijn gewoon in je werk, gewoon door te doen wat van je verwacht wordt als navolger van Christus.  En van die inzet vind ik meerdere heiligenlevens prachtige voorbeelden, bijvoorbeeld de heiligen aan wie hier in onze omgeving, in onze regio, kerktorens ons  herinneren, kerktorens met namen.

Als ik ’s avonds even buiten Burdaard  langs de Ee wandel, in het mooie avondlicht, dan zie ik alleen al in het noordwesten torens als stille getuigen van mensen die in hun christen-zijn iets vertolkten van verantwoordelijk zijn.. en van liefde en inzet. Ik zie dan de spits van Hallum en de forse zadeldaktoren van Ferwert, beide dragen de naam van St.Maarten, van Martinus van Tours, de heilige die leefde van 316 -390 , een man die zo  gegrepen werd door medelijden dat hij een arme bedelaar een stuk van zijn eigen mantel gaf………Martinus handelend in de geest van Mattheüs 25 waar Jezus zegt : “Toen ik honger had gaven jullie mij te eten, toen ik dorst had gaven jullie mij te drinken………en toen ik naakt was , gaven jullie mij kleren…”  

En kijk ik tussen de beide Maartenskerken door….dan zie ik in de verte de iets bescheidener spits van de Godeharduskerk hier in Marrum, genoemd naar  Godehardus van Hildesheim…..Hij leefde van 960-1038 ….hij was een man met liefde voor studie en was een goed organisator. Hij was monnik, abt en later bisschop en hij zette zich met hart en ziel ( en bovenal met grote liefde!) in voor de kerk van zijn tijd, voor herstel van goede kloosterregels …en , zo zegt Stijn van der Linden in het standaardwerk  over de geschiedenis van heiligen:” Hij bevorderde kunst in religie en kerkbouw..” Ik denk gemeente dat wij ook bij Godehardus kunnen zeggen  dat hij ten diepste  gedreven werd door inzet en vooral door liefde voor het werk dat aan hem was toevertrouwd.

In een ander boek wordt hij als volgt omschreven en getypeerd: “ Als bisschop leidde hij geen gemakkelijk en gemakzuchtig leven, nee soberheid sierde hem en hij was door zijn vriendelijkheid, vrolijkheid en eenvoud zeer populair; hij liet tal van kerken bouwen en bevorderde het onderwijs……veel kerken werden na zijn dood naar hem vernoemd…..”
 
terug